Hoe kan ik omgaan met mijn ouders nu er geen problemen meer zijn? (zie uiteg)

Je houdt van gezelligheid, wilt niet meer je emoties delen en bent als de dood dat het weer verandert naar hoe het was. Veel problemen, ruzies en waarom dat nu ook was is niet eens zo belangrijk, als je maar de deur uit gaat!

Dat is wat jij zou moeten doen, wat je ook wilt en inderdaad daar is het tijd voor. Dit betekent dat je alles op alles moet zetten om een nieuwe leuke en voor jou geschikte baan te vinden. Dus drie keer in de week naar verschillende uitzendbureaus en bij het UWV werkbedrijf [voormalig CWI] blijven informeren naar werk voor jouw opleiding en ervaring. Online zijn ook vacatures te vinden en als je dit echt wilt, zou je toch zo'n 10 sollicitatiebrieven per week moeten versturen!

Antwoord
Allereerst afstand nemen, mettertijd als je eenmaal een baan hebt, kun je op je zelf gaan wonen.
Innerlijk afstand nemen doe je al, maar ook letterlijk door je ouders veel minder vaak te zien, zou verstandig zijn. Als je eenmaal een eigen huisje hebt, dan zou je je ouders één keer in de week kunnen opzoeken of hen bij jou uitnodigen, of minder als je dat wilt. Het is aan jou om dat te bepalen, laat je niet een mening opdringen door je ouders!
Ook is het verstandig om niet meer boos te worden of om je te laten verleiden tot discussies die kunnen escaleren en dan zit je weer met ruzies.

Meteen werk vinden is moeilijk, je kunt er wel zelf alles aan doen om zo snel mogelijk iets te vinden. Dit geldt ook voor een huisje/flat/studio. Afhankelijk natuurlijk van je inkomen. Je zou trouwens ook met een vriendin samen een huisje kunnen zoeken, dat scheelt je enorm in de kosten, 3 kamer flat en klaar ben je, gedeelde huur en al je andere vaste lasten.

Succes ermee!

Het is heel natuurlijk op jouw leeftijd dat je afstand wil nemen van je ouders. Je wilt zelfstandig worden. Het gegeven dat er nu geen problemen meer zijn verandert daar niets aan. Het is al heel fijn dat je nu nog even rustig thuis kan wonen totdat je iets voor jezelf hebt gevonden. Ik denk dat het goed is om voor jezelf grenzen te stellen aan het gezellig samen zijn met je ouders. Wees daar maar een beetje egoïstisch in. Als je even samen bij een kopje thee wat hebt gekletst, kan je je best weer even terugtrekken op je kamer of even naar buiten gaan bijvoorbeeld. Als je de momenten van samen zijn kort houdt, gaat het veel makkelijker. Dan heb je elkaar meer te vertellen. Voel je vooral niet schuldig. Het is fantastisch dat jullie nu met elkaar kunnen praten. Wat eerder is gebeurd is niet zomaar weg. Jullie hebben elkaar misschien wel vergeven, maar je kan het niet zomaar allemaal vergeten. Er moet nu een nieuwe relatie ontwikkeld worden. Dit moet groeien.

Lijkt mij best logisch dat het even wennen is en je je niet opeens compleet kunt openstellen. Dat vertrouwen moet ook groeien. Maar het klinkt of jullie allemaal van goede wil zijn. Ik zou zeker aan je ouders vertellen dat je het nu nog lastig vindt om je emotioneel helemaal open te stellen. Dat je je daar best schuldig over voelt, maar wel blij bent dat de heftigste periode nu achter de rug is en vraag of ze je even de tijd willen geven.

Wat misschien een erg gezellige en relaxte manier is om toch iets te doen om elkaar wat beter te leren kennen en je te gevoel te uiten is in spelvorm. Ik denk dan aan het Lekkerinjevelspel. Lees maar eens door in de link. Er zijn meer van dat soort emotie kaartspelletjes. Dan kaarsjes aan, misschien je beste vriendin er ook bij, wat lekkers om te snoepen en drinken, muziekje aan en spelen en lachen maar. Dan haal je de zwaarte er van af.