Waarom ruikt na het eten van aperges bij sommige mensen hun urine heel sterk en bij andere niet?

Na het eten van asperges krijgt de urine een eigenaardige, typische geur. De scherpe geur is het gevolg van een aantal vluchtige zwavelhoudende verbindingen die vrijwel meteen in de urine opduiken na het eten van asperges. Deze stoffen zijn gevonden door de lucht boven een aspergeplas met gaschromatografie te bemonsteren. Tot deze stoffen behoren methaanethiol, dimethylsulfide, dimethyldisulfide, bis (methylthio) methaan, dimethylsulfoxide en dimethylsulfon, welke in een paar duizend maal hogere concentraties aanwezig zijn na consumptie van asperges dan in gewone urine. Waarschijnlijk is de afbraak van onder meer asparagusinezuur, een typisch bestanddeel van asperges, verantwoordelijk. Het asparagusinezuur zelf ruikt nauwelijks, maar wordt door het lichaam omgezet in een aantal kleinere verbindingen die wel een sterke geur verspreiden. Er zijn allerlei enzymatische en biochemische verklaringen hoe deze omzetting plaats vind.


Niet iedereen zal na het eten van asperges last hebben van sterk geurende urine. Waardoor dit komt is niet geheel duidelijk. Er is gesuggereerd dat sommigen niet over de benodigde enzymen beschikken om asparagusinezuur naar de sterk geurende stoffen om te zetten. Anderzijds is gemeld dat niet iedereen deze geur in dezelfde mate kan ruiken. Voor dergelijke verbindingen is een receptor in de neus nodig waarvan de aanwezigheid erfelijk bepaald is. Sommigen missen deze receptor en ruiken dus niets van deze stoffen.