is een imaginair reisverhaal een genre?

Ja, volgens wikipedia is dat een genre binnen de reisverhalen:
Er bestaat een grote categorie reisverhalen die niet of nauwelijks op waarheid berusten doordat de auteur ze (grotendeels) heeft verzonnen, de zogeheten imaginaire reisverhalen. Enkele zeer bekende voorbeelden van imaginaire reisverhalen zijn "Robinson Crusoe" van Daniel Defoe en "Gullivers reizen" van Jonathan Swift.

Toegevoegd na 1 uur:
Niet alleen volgens wikipedia, maar ook volgens de literatuurgeschiedenis:
Hoewel de term ‘voyage imaginaire’ als soortaanduiding pas in 1741 voor het eerst wordt gebruikt door François Augustin Paradis de Moncrif 2, is het genre zelf veel en veel ouder. Een van de invloedrijkste auteurs van gefantaseerde reisverhalen uit de klassieke oudheid is de Griek Lucianus (2e eeuw na Chr.), die zijn verzameling de titel "Waarachtige historiën" gaf. Maar je kunt nog verder
teruggaan en de Odyssee van Homerus beschouwen als imaginair reisverhaal. Meer voor de hand ligt dit nog met de verhalenschat der oosterse oudheid, zoals de zeven reizen van Sindbad de Zeeman.
Toch kwam pas in de loop van de 18e eeuw behoefte aan een samenvattende genreaanduiding. Want deze periode kan zowel
kwantitatief als kwalitatief gelden als de gouden eeuw van het imaginaire reisverhaal.