wat is het verschil tussen platvloers hedonisme en zuiver hedonisme?
10.7K
10.7K keer bekeken
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.
Het beste antwoord
Dat staat heel duidelijk in je godsdienst boek Maaritje.
Zuiver Hedonisme is dat het geestelijke genot boven alles komt dus dat zoiets als vriendschap heel belangrijk is. Platvloers Hedonisme is dat je zoveel mogelijk lichamelijk genot hebt. Zoveel mogelijk en zo lang mogelijk doen waar je zin in hebt.
(Lees meer...)
Zuiver Hedonisme is dat het geestelijke genot boven alles komt dus dat zoiets als vriendschap heel belangrijk is. Platvloers Hedonisme is dat je zoveel mogelijk lichamelijk genot hebt. Zoveel mogelijk en zo lang mogelijk doen waar je zin in hebt.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Andere antwoorden (2)
Het is net zo groot als wel hedonisme en geen hedonisme.
Voor wie niet weet wat hedonisme is, zie de link hieronder.
Toegevoegd na 41 seconden:
Filosofie
In de filosofie is het hedonisme de leer binnen de ethiek die stelt dat genot (in algemene zin) het hoogste goed is. Het woord hedonisme is afgeleid uit het Grieks. Hèdonè betekent "genot". Een belangrijke vraag binnen deze filosofie is wat het meeste genot geeft. Hierbij moeten ook de eventuele nadelen van het betreffende genot in beschouwing genomen worden.
Een andere kwestie is of genot slechts puur kwantitatief beoordeeld kan worden naar intensiteit, zodat vele handelingen die volgens andere ethische systemen als afkeurenswaardig moeten worden beschouwd zoals moord, verkrachting en roof, toch deugdzaam zijn als het genot van de dader maar groter is dan de pijn van het slachtoffer (wat altijd het geval zal zijn als de dader een evenredig sadistisch genoegen aan die pijn beleeft) — of ook kwalitatief beoordeeld moet worden, zodat sommige vormen van genot deugdzaam zijn (dan worden liefde, vreugde en extase meestal zo beschouwd) en andere vormen ondeugdzaam (geniepigheid, leedvermaak, wraakzucht, trots, verwatenheid). Deze laatste positie, die van het epicurisme (de grondlegger daarvan is de Griekse filosoof Epicurus), is verwant aan een relatief hedonisme, dat stelt dat aan al het Goede een genotsaspect zit. Die gedachte kennen we al van Plato uit zijn Philebus.
De filosoof Nietzsche vond dat dit genotsaspect dat aan al het Goede verbonden zou zijn, iedere moraal en zingeving verdacht maakte en reduceerde tot "slechts" genotsbeleving. Een probleem bij zijn standpunt is de befaamde hedonistische paradox: het is kennelijk onbevredigend om het Goede openlijk na te streven als louter bevrediging van de genotzucht — maar hoe kan dat zo zijn als inderdaad alleen pure genotzucht maar bevredigt?
(Lees meer...)
Voor wie niet weet wat hedonisme is, zie de link hieronder.
Toegevoegd na 41 seconden:
Filosofie
In de filosofie is het hedonisme de leer binnen de ethiek die stelt dat genot (in algemene zin) het hoogste goed is. Het woord hedonisme is afgeleid uit het Grieks. Hèdonè betekent "genot". Een belangrijke vraag binnen deze filosofie is wat het meeste genot geeft. Hierbij moeten ook de eventuele nadelen van het betreffende genot in beschouwing genomen worden.
Een andere kwestie is of genot slechts puur kwantitatief beoordeeld kan worden naar intensiteit, zodat vele handelingen die volgens andere ethische systemen als afkeurenswaardig moeten worden beschouwd zoals moord, verkrachting en roof, toch deugdzaam zijn als het genot van de dader maar groter is dan de pijn van het slachtoffer (wat altijd het geval zal zijn als de dader een evenredig sadistisch genoegen aan die pijn beleeft) — of ook kwalitatief beoordeeld moet worden, zodat sommige vormen van genot deugdzaam zijn (dan worden liefde, vreugde en extase meestal zo beschouwd) en andere vormen ondeugdzaam (geniepigheid, leedvermaak, wraakzucht, trots, verwatenheid). Deze laatste positie, die van het epicurisme (de grondlegger daarvan is de Griekse filosoof Epicurus), is verwant aan een relatief hedonisme, dat stelt dat aan al het Goede een genotsaspect zit. Die gedachte kennen we al van Plato uit zijn Philebus.
De filosoof Nietzsche vond dat dit genotsaspect dat aan al het Goede verbonden zou zijn, iedere moraal en zingeving verdacht maakte en reduceerde tot "slechts" genotsbeleving. Een probleem bij zijn standpunt is de befaamde hedonistische paradox: het is kennelijk onbevredigend om het Goede openlijk na te streven als louter bevrediging van de genotzucht — maar hoe kan dat zo zijn als inderdaad alleen pure genotzucht maar bevredigt?
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
het zou kunnen dat platvloers hedonisme staat voor hedonisme in zijn meestg egocentrische vorm, dus helemaal nergens rekening mee willen houden, ten gunste van je eigen genot. Zuiver hedonisme gaat niet gepaard met het schaden van belangen van anderen, het is het genot dat men krijgt van belevingen zoals natuur, vriendschap, goed eten, mooie muziek, mooie dingen, kleine dingen etc etc. En ook het bewustzijn dat je zo intens kunt genieten als je oog en oor hebt voor deze zaken. Ik denk dat zuiver hedonisme ook een karaktertrek vertegenwoordigt.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden