hoe beleven de mensen in Noord-Korea hun religie?

In 1988 werden in de aanwezigheid van afgevaardigden van Zuid-Koreaanse kerkgenootschappen in Pyongyang twee nieuwe kerken in gebruik genomen, de Katholieke Changchung "Kathedraal" en de protestantse Pongsu Kerk. In 1989 werd de Chilgol Kerk gebouwd. De Changchung Kathedraal wordt beheerd door de Koreaanse Katholieke Vereniging en de beide protestantse kerken door de Koreaanse Christelijke Federatie. In 2006 werd een Russisch-orthodoxe kerk (Kerk van de Heilige Drievuldigheid) voltooid en één Russisch-Orthodoxe priester als rector toegelaten door de Noord-Koreaanse overheid, vermoedelijk onder druk van de Russische president Vladimir Poetin. Volgens waarnemers hebben echter de overige kerkgebouwen in Noord-Korea echter slechts de functie om buitenlandse bezoekers zand in de ogen te strooien. Er zouden diensten en missen worden opgevoerd met acteurs als voorganger en kerkbezoekers. Een voorbeeld daarvan is een mis ter afscheid van paus Johannes Paulus II, die volgens waarnemers een theaterspel van het regime was.Tussen 1949 en 1954 verdwenen alle rooms-katholieke priesters en bisschoppen op Noord-Koreaans grondgebied. Terwijl in 1944 nog ten minste 30 % van de bevolking van Pyongyang tot de rooms-katholieke Kerk behoorde, en een groot deel van de overige bevolking presbyteriaans was, zijn er thans geen bekende uitingen van katholiek of ander christelijk geloof meer.

Elke religie is in Noord Korea verboden. Elke uiting van religie moet in het diepste geheim plaatsvinden. Gelovigen leven in voortdurende angst voor verraad. Het verhaal van een van hen waarop mijn antwoord is gebaseerd lees je in de link.