hoe krijg je serieuze hulp zonder dat men meteen over scheiden begint?

Hulpverleners - in eender welke vorm - zijn niet primair uit op een scheiding ; integendeel. Zeker als er bepaalde 'handicaps' zijn die in een normale relatie praktische problemen geven, kunnen ze met therapie / gesprekken, tips en eventueel hulpkrachten vaak een hoop in rechte banen leiden.

Maar hier is natuurlijk iets anders aan de hand : het is geen gebruikelijke afkorting, maar ik denk dat je met ps bedoelt : persoonlijkheidsstoornis en een antisociale persoonlijkheid. Dat zijn geen handicaps, obstakels of praktische problemen, maar karaktertrekken/ eigenschappen die het schier onmogelijk maken met zo iemand samen te leven. Impulsiviteit, agressie, gebrek aan inlevingsvermogen, onaangepastheid, geen berouw, schuldgevoel of empathie, neiging tot liegen, roekeloos, misleidend, onverantwoordelijk; het is nogal een rijtje dat niet echt strookt met de gemiddelde 'ideale echtgenoot'.

Als al dat soort symptomen, die dus in de aard van het beestje zitten en eigenlijk niet te veranderen zijn, er de oorzaak van zijn dat de relatie niet lekker loopt, kan ik me voorstellen dat de eerste vraag van de gemiddelde hulpverlener is : waarOM wil je per se getrouwd blijven ? Want een gezonde , wederzijdse communicatie (waarvoor begrip, inlevingsvermogen, empathie en eerlijkheid cruciale voorwaarden zijn) zit er natuurlijk niet in. Ik denk eerlijk gezegd ook niet dat er iemand is die je daarmee kan helpen, tenzij hij jarenlang intensieve therapie zou volgen en zelfs dan is het nog maar de vraag of dat werkt. Niet alles wat er in zit, krijg je er ook weer uit.

Als ik heel eerlijk ben, denk ik dat er geen arts, psycholoog, maatschappelijk werker, psychiater, ggv'er, of wie dan ook je man zodanig kan veranderen / 'genezen', dat hij een volwaardige, gelijkwaardige relatie aankan waarin hij rekening gaat houden met jou en jij geen enkel gevaar of risico loopt. Alleen zeer intensieve psychotherapie en heel soms medicijnen kunnen wat lucht geven, maar dan moet hij wel aan die behandeling willen meewerken (en daar wringt meestal de schoen).

De beste hulpverlener die je zou kunnen inschakelen is dus een goede psychiater, MITS je man daar ook echt aan mee wil werken. Dat traject start bij de huisarts, en moet echt op vrijwillige basis gebeuren.

Hier is de eerste stap denk ik dat jij ZELF eens met zo iemand gaat praten, om uit te vinden WAAROM het getrouwd blijven zo belangrijk voor je is en wat de alternatieven zijn.

Probeer te zoeken naar hulpverlening die bekend is met de stoornis van jouw man. Misschien zijn er websites/fora voor partners van deze stoornis te vinden, en kun je daar meer informatie vinden over waar een goede hulpverlener te vinden.

Wanneer je een eerste gesprek met een hulpverlener hebt leg daarin dan duidelijk neer dat jouw hulpvraag ligt op het gebied van communicatie, in relatie tot de stoornis van jouw man. En je geen behoefte hebt aan adviezen in de richting van scheiden. Dat klinkt misschien bot maar door direct duidelijk te zijn ontneem je hulpverleners de kans om die weg in te slaan.

Als je toch een hulpverlener treft die jou deze richting in stuurt geef het dan direct aan en vraag de hulpverlener jou te helpen met constructieve adviezen, en anders aan te geven dat hij/zij niet weet hoe te helpen.

Je kunt eventueel je huisarts inschakelen in de zoektocht naar goede hulpverleners, of zelf zoeken op websites zoals bijvoorbeeld www.gcoach.nl
Zorg ervoor dat je je een beeld kunt vormen van de hulpverlener waar je contact mee wilt leggen. De beste weg daarvoor is zelf zoeken naar een hulpverlener, lees de informatie die op een website staan, zoek eventueel op naam van de hulpverlener.

Ik begrijp dat het een lastige zoektocht is, ik wens je er daarom ook veel sterkte mee.