Back to frontpage
Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Mijn vader wil geregeld familiestukken aan mijn zus geven : hoe kan ik dit best ter sprake brengen (zonder jaloers te lijken)?

Mijn zus en ik zijn beiden verschillende ter wereld gekomen : ik als ongelukje, zij na jaren tevergeefs proberen, miskraam etc. Dit heeft zich in mijn kindertijd duidelijk getoond : ik was assepoester, zij een prinses. Pas als ik ben weggelopen, is haar leven ook verslechterd maar zij was toen oud genoeg om zich te verweren.
Mijn zus woont op fietsafstand van mijn vader. Ik op 70 km. Zij belt hem elke week, maar zegt wel dat ze er écht tegenop ziet, geen liefde meer voelt voor hem etc. Het is dus een soort verplicht nummer. Ik hou wel van hem, en bel hem af en toe. Hij vraagt gewoon heel veel energie, en die heb ik niet altijd. Mijn zus heeft ook een veel minder drukke job als ik en werkt halftijds.
Toen mijn moeder stierf in 2000 heb ik het deel van mijn erfenis gevraagd om een huis te kunnen kopen. Mijn zus heeft dat niet gedaan("ik wil niks van hem"), wat wordt verrekend bij overlijden van mijn vader. Omdat ze niks van hem wil, wil ze ook niet dat hij trakteert. Terwijl ik dat wel leuk vind. (mijn vader zit er warmpjes bij). Vader is egocentrisch en weegt alles af (wat je geeft krijg je ook), heeft weinig invoelingsvermogen etc
Nu geeft mijn vader geregeld familiestukken aan mijn zus. Mijn zus weigert dit en zit er erg mee verveeld.Ze vroeg me er niet over te praten, maar het zit me erg hoog. Niet om de materiële waarde, het doet me gewoon pijn dat ik weer eens "assepoester" ben. Nu wil ik hem er toch op aanspreken, maar hoe doe ik dat best doen?

liveisgreat
11 jaar geleden
962

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Je hebt eerder een vraag gesteld over je zelf en je zus.
Mijn indruk nu is dat je zus zowel als je vader een groot gebrek aan empathie (inlevingsvermogen) hebben, òf je vader is een oude sluwe vos, die manipulatief bezig is.

Ik denk dat je vader en zus qua karakter misschien erg op elkaar lijken en dat jouw vader zich zelf in je zus ziet, waar jij op zich niets aan hebt, maar hetgeen wel een verklaring kan zijn.

Aan de andere kant wordt je vader een dagje ouder en kan het ook zijn, na het overlijden van je moeder in 2000, dat hij zich steeds eenzamer voelt en aangezien je zus dichtbij woont, jij een stuk verder bijna "onbereikbaar" bent (behalve telefonisch natuurlijk) door je drukke baan, probeert hij misschien de aandacht/aanwezigheid van je zus te kopen ( eventueel ook om jou te kwetsen - dat kàn - ), juist omdat ze NIETS van hem wil hebben, zowel letterlijk als figuurlijk, dat zal ze hem ook vast wel een keer gezegd hebben en wat voor reactie krijg je dan...?
Precies : cadeaut(tjes) geven, om aandacht te krijgen.

De cadeaus echter zijn "familiestukken". Dat is op zich wel logisch, op deze manier verwacht je vader meer resultaat van het cadeau dan dat hij bijvoorbeeld een abonnement op de krant cadeau zou doen, of een nieuwe leren handtas. Dat kan ze zelf wel kopen, dus een familiestuk.

Het punt is dat jij hierdoor gekwetst wordt, jij stelt namelijk wel prijs op de familiestukken. Je zus heeft je verteld van de vaderlijke cadeaus en bovendien gezegd dat je er niets over mag zeggen.
Allereerst heeft je zus jou NIETS te vertellen, jij bepaalt of en wanneer en tegen wie jij hier iets over zegt. Niet zij. Dat is haar probleem, zij heeft al langer het idee dat zij jou kan vertellen wat je wel en niet MAG of MOET doen.

Het idee van een psycholoog is prima, jij moet er achter zien te komen WAT het je doet en WAAROM het dat met je doet.

Waar je ook achter moet zien te komen is WAT je hoopt / verwacht en wat je KAN verwachten bij een confrontatie met je vader.
Jij wilt tenslotte wel het contact behouden en moet hem dus niet te hard aanpakken, zo je dat überhaupt al zou doen - nog afgezien van gezondheid en wat hij aan kan..., tenzij je zegt: dit zit mij zó hoog, het kan / mag een breekpunt worden / zijn!

Vervolg : >>>>>>>>>>>>zie reacties!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Vervolg:
Dat is waar je eerst antwoord op zou moeten zoeken bij jezelf en gecombineerd met een aantal gesprekken met een psycholoog om jezelf mentaal wat stabieler of sterker te krijgen, is het een goed idee om dit plan even "in de koelkast" te zetten, in afwachting van je bevindingen. In je vraag staat dat je niet "jaloers" wilt lijken, dat je vader niet denkt dat je jaloers bent. Daar zie ik niet zo gauw een oplossing voor, als mensen iets denken, dan denken ze dat, dat is niet te verhelpen, helaas.
liveisgreat
11 jaar geleden
idd jodokus, maar het is gewoon zo dat ik helemaal niet jaloers ben maar er erg pissed van wordt als hij dat doet
de situatie ivm mijn zus is niet zo simpel. zij lijkt niet op mijn vader hoor (volgens mij toch niet) en heeft véél empathie (hij daarentegen niet), een beetje té veel m.i. Waardoor ze de neiging heeft zichzelf weg te cijferen op sommige momenten en hierdoor oorsuizen etc. heeft ontwikkeld (dus allerlei lichamelijke klachten).
mijn moeder heeft mijn zuster altijd voorgetrokken op mij, reden zie hoger. mijn zus trekt ook erg op mijn moeder qua karakter. en vermits mijn vader in feite een tekort aan "ik-vorming" heeft, doet hij nog altijd wat mijn moeder heeft voorgekauwd :"liveisgreat" deugt niet etc etc etc, zus beantwoordt tenminste aan verwachtingen etc etc etc.
waar ik pissed over ben is dat hij me niet als evenwaardig ziet aan haar, terwijl hij in mijn gezicht wel zo doet. en je hebt méér dan gelijk : mij pa is erg manipulatief.
eigenlijk heb ik besloten dat ze die familiestukken in hun..; kunnen steken en ik me er verder niet dik in wens te maken. maar de pijn blijft wel, en is al heel oud.
het eerste gesprek met de psycholoog was in ieder geval veelbelovend, ik hoop dat ik heel dat patroon van minderwaardigheid ("liveisgreat is niks waard, zus is super") nu eens en voor altijd kan achterwege laten....
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Prima, dat je al zo ver bent!
Het is moeilijk genoeg om jezelf "onderhanden" te nemen en te begrijpen waarom iets van een ander je stoort. Je weet natuurlijk ook: "Was sich liebt dass neckt sich!" maar dat verlicht de pijn niet zozeer op dat moment. Naarmate je jezelf door krijgt, heb je minder last van anderen en daardoor word je sterker, niet andersom. Natuurlijk heb je de liefde en waardering van je vader nodig, maar als die er niet is, zal je zonder moeten en met jezelf moeten spreken om zonder te KUNNEN.
Vergeet ook niet niet dat FAMILIESTUKKEN "slechts" voorwerpen zijn, die je mooi kunt vinden, of aan iemand doen denken, maar meer is het niet tenslotte. en in dat geval zeg ik met jou: PUT IT WHERE THE SUN DON'T SHINE!! P.S. Natuurlijk ken jij je zus en wij niet, maar ik herinner mij je vraag over je relatie met haar en haar "woorden en daden" met jouw leven en levende have (dieren). Daaruit maak ik op dat zij wel een gebrek aan empathie heeft : in ieder geval TEN OPZICHTE VAN JOU!!
Zij bepaalde op een moment dat jij niets kon doen, wat jij MOEST veranderen van haar in JOUW LEVEN, sorry, correct me if I'm wrong, maar hier kan ik maar 1 conclusie uit trekken!! Zij is een vrouw die denkt te kunnen bepalen hoe anderen hun leven leiden, op grond waarvan weet ik niet, maar kennelijk komt ze er mee weg, ook bij je vader: zij doet wat zij wil en manipuleerde jou destijds ook, weet niet hoe het nu is. Dit is denk ik ook een onderwerp voor je gesprekken met de psycholoog, het heeft er ZEKER mee te maken. Ik wens je vruchtbare gesprekken met de psycholoog en uit mijn ervaring kan ik je vertellen dat je "diep" zal moeten gaan om resultaat te krijgen en probeer niet bij iemand simpelweg de schuld te leggen, maar er achter te komen wat JIJ MOET DOEN om te bereiken dat het VOOR JOU BETER wordt. Nog een laatse tip:
Het is heel belangrijk dat het "klikt" met de psycholoog, dat jullie op één lijn zitten. (Omdat je nu naar alle waarschijnlijkheid emotioneler bent, let op dat je de katten wat rationeler benadert, niet te puur emotioneel, omdat jij dat nu bent!) Sterkte en weer Succes!

Andere antwoorden (2)

Ga hier eerst eens een gesprek over aan met een psycholoog. Iemand die jouw gevoel hierover goed kan doorzien en jou daarin een beter inzicht geeft. Ik krijg het gevoel dat je een negatief zelfbeeld hebt en dat is makkelijk te kwetsen. Jouw probleem hiermee, heeft niets of weinig met jaloezie te maken, maar met een minderwaardigheidsgevoel, dat veel dieper zit. Je zal hieraan moeten gaan werken, voordat je dit gesprek met je vader aan kan, omdat je, als je meer waarde aan jezelf hecht, je steviger in je schoenen staat. Ik ben bang dat, als je nu dat gesprek met je vader aangaat, het een grote aanval wordt en jij je achteraf nog gekwetster voelt, dan voor het gesprek. Wat de band die je nu met je vader hebt, compleet stuk kan maken.
Jouw vader daarin tegen, handelt ook niet zoals je van een vader verwacht, hij maakt duidelijk ( in jouw ogen ) onderscheidt tussen zijn dochters, dat is moeilijk te verteren je hoeft dat niet te accepteren, maar is jouw vader nog op een leeftijd dat hij dit in kan zien? Veel oudere mensen trekken hun eigen plan en laten dit niet veranderen. Wat niet wil zeggen, dat jouw vader zo in elkaar zal zitten, het is goed om een eerlijk gesprek met hem, hierover aan te gaan, te vertellen hoe jij je hierover voelt, wat dit met je doet, ongeacht of hij hier iets aan kan of wil veranderen. Maar ik denk, dat jij dan eerst steviger in je schoenen moet staan. Wat je nu kunt doen, vertel je vader dat er dingen in huis staan en wijs dan ook aan welke jij bedoeld en vertel hem dat jij die in de toekomst graag zou willen hebben. Maak er verder nog geen woorden aan vuil, werk eerst aan jezelf.
Sterkte.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
liveisgreat
11 jaar geleden
mijn vader presenteert de dingen aan mijn zus waarvan hij weet dat ik er grote emotionele waarde aan hecht. dat is nu net zo raar. maar je hebt helemaal gelijk crea, als je een meer positief zelfbeeld hebt dan raken de dingen je minder.
ik heb deze namiddag trouwens een gesprek met een psycholoog (intake) dus dat is één van de dingen waar ik zeker aan wil werken....
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Of het je minder raakt, dat weet ik niet, ik denk zelfs van niet, maar er anders mee omgaan en het een plekje kunnen geven, kan je al enorm helpen. Je hebt maar 1 vader en je houdt van hem, dat is een natuurlijk gevoel, maar je wordt het meest gekwetst, door de mensen waar je van houdt, omdat dat je raakt, als een buitenstaander zoiets met je doet, grijpt dat je veel minder aan. Of die mensen je aardig vinden, is niet zo belangrijk, maar van je vader verwacht je liefde en aandacht, juist omdat je veel van hem houdt.
Dit moet je met je zus bespreken. Ze wil het niet dus zij moet dat tegen jullie vader zeggen: Pa, ik heb daar nu geen belang bij, houd het lekker zelf of vraag of 'liveisgreat' het wil hebben.

Na zoveel jaar tegen de bierkaai vechten dring je nu echt niet meer door bij je vader met dat Assepoesterverhaal.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
liveisgreat
11 jaar geleden
juist pelle, daar heb je helemaal gelijk in. zie mijn reactie bij jodokus : ze mogen die familiestukken lekker houden en ik ga aan die oude pijn werken
bedankt voor je antwoord, die minnetjes komen niet van mij hoor :)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Gut vier minnen bij een antwoord wat je niet kunt verifiëren..... men geeft hier alleen maar tips en ideeën maar huppekee geef maar weer een min.

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding
+