kan een doofstom persoon ooit weer horen en praten?

Op het moment dat hij de kritieke fase, +- 12e levensjaar, gepasseerd is, wordt het leren van spreken en woorden vormen erg moeilijk. Zo beschrijft het boek Het taallerend kind, zo beschrijft Noam Chomsky dit in zijn theorieën van de Universele Grammatica. Deze theorie wordt op dit moment als algemeen geldend aangehouden.

Een vergelijkbaar geval is het Amerikaanse meisje Jeanny, dat door omstandigheden 12 jaar lang geen taalaanbod kreeg. Het meisje heeft nooit meer echt kunnen praten.

Dat hangt er helemaal vanaf waarom mensen doof zijn. Er zijn in de USA experimenten geweest met het koppelen van een electronisch oog aan je oogzenuw. Dat was succesvol, maar helaas is de wetenschapper die dit onderzoek deed overleden en het onderzoek onder gegaan.

Eenzelfde oplossing kan natuurlijk met het gehoor ook bereikt worden. De technische mogelijkhede zijn er, we hebben alleen een genie nodig die de regels wil buigen en dit soort onderzoek wil doen (Er zijn nogal wat regels omtrent het ombouwen van mensen; deze meneer liep ook tegen regelgeving aan en moest de operaties in het midden-oosten doen geloof ik.)

Ik ken wel iemand die dat ook heeft en mijn ervaring is het volgende...
Een mens heeft een portie uitgaande energie tot zijn beschikking... Zijn er ogen om te zien dan gaat daar 90 tot 95% van de energie naar toe... Zijn er oren dan gaat daar 5 tot 10% naar toe, afhankelijk van persoon tot persoon natuurlijk...
Heeft iemand niet de beschikking over een zintuig dan nemen de andere zintuigen de energie die niet gebruikt wordt over...
In mijn ervaring is een ontmoeting met een doofstomme persoon heel intens, omdat je zo direct contact hebt... Vooral visueel...

En spreken zonder spraak is ook spreken hoor...
De hersenen kunnen op enig moment in de ontwikkeling niet meer oude trauma´s en tekortkomingen repareren, dus als je te oud bent, boven 10 jaar, dan lukt het je niet meer om te leren spreken zoals het hoort...

De hersenen hebben hun beperkingen en daar doe je niets aan... Een doofstomme mens kan heel gelukkig zijn, als je dat maar weet...

Een tijd geleden was er een publicatie over een goede oplossing voor dove mensen. Ik ben vergeten wat dat precies was. Wel herinner ik mij mijn verbazing om in datzelfde artikel te lezen dat er een grote groep dove mensen niet blij waren met dat middel omdat ze daarmee hun eigen specifieke belevingswereld zouden moeten opgeven. En daar kozen ze niet voor.
In een land waar veel voorzieningen zijn voor doven ligt dat natuurlijk wel anders dan in een derde-wereldland.