Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

waarom ben ik altijd moe?

Ik ben ongelooflijk vaak moe, word moe wakker en ga moe naar bed, hoewel ik niet altijd de slaap kan vatten. ik probeer elke week wat leuks te doen met mijn vriend en zoontje, maar daarna moet ik dagen bijkomen.

snel buiten adem bij inspanning, maar word ook moe en slaperig als ik gewoon tv zit te kijken. Boodschappen doen is al een hele klus iedere dag en heb dan vaak de energie niet eens meer om te koken oid..

Al bij huisarts geweest en bloed is onderzocht maar ze konden niks vinden. binnenkort verhuis ik en ga ik het aankaarten bij nieuwe huisarts, want hier willen ze niet verder kijken, maar weet iemand met wat voor dingen ik rekening kan houden? dit speelt nu zo'n twee jaar.

Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
1.9K
tinus1969
9 jaar geleden
Als je bloed is onderzocht, maar de huisarts kon niets vinden, dan moet de huisarts langer zoeken.
Is er getest op (bijvoorbeeld):
Schildklier (grenswaarde TSH 4); vitamine B12 (grenswaarde 250); vitamine D (grenswaarde 50); ijzer (ferritine wordt vaak niet getest, alleen Hb). Genoemde grenswaardes zijn reden voor verder onderzoek.
Ivana
9 jaar geleden
Tinus plus.
Ziekte van Lyme, ME, slechte matras.....
Ik wens je sterkte, weet wat het is om heel moe te zijn gedurende lange tijd.
Cryofiel
9 jaar geleden
Is getest op depressie? Op het gevoel dat je zelf de regie over je leven en over je dagindeling hebt? Over je impressie van de toekomst?
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Heb je psychische problemen?
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
CVS heb je ook. http://www.consumed.nl/tests/88/Waar_moet_ik_aan_denken_bij_CVS_Chronische_Vermoeidheidssyndroom
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Ik ben gediagnosticeerd met een depressie en slik hier al enige tijd sertraline voor. Alleen mijn psychische problemen - die momenteel weliswaar onder controle zijn - spelen al vele jaren. De vermoeidheidsklachten "pas" 2 jaar. De huisarts heeft het nooit over CVS gehad. Wel is er verder getest op schildklierwaarden, hb, vitaminen, leukocyten, en suiker. die waarden schijnen allemaal in orde te zijn.
Cryofiel
9 jaar geleden
Goed dat je hebt laten testen op depressie, en dat je al weet dat dat inderdaad van toepassing is. Depressie en vermoeidheid gaan vaak samen. Die samenhang is echter niet heel direct. Het is dus niet zo dat wanneer de depressie erger wordt, je ook meteen meer vermoeidheid zult voelen. De vermoeidheid is vaak iets dat zich langzaam opbouwt. Soms is de vermoeidheid het eerste symptoom dat iemand echt merkt, en wordt pas later geconstateerd dat de oorzaak van de vermoeidheid feitelijk een depressie is. Maar ook het omgekeerde is mogelijk, zoals bij jou: dat eerst wordt geconstateerd dat er een depressie is, en dat de vermoeidheid zich pas heel geleidelijk opbouwt. Daar kunnen enkele jaren overheen gaan. Ben je onder behandeling van een psycholoog of psychiater, of heb je anders snelle toegang tot zo iemand? Zo ja, dan kun je met hem of haar jouw vermoeidheidsklachten bespreken. Aangezien vermoeidheid zo nauw gerelateerd is aan depressie, zal de psycholoog of psychiater waarschijnlijk de beste keuze zijn om dit mee te bespreken. Ben je niet meer actief onder behandeling, dan kun je het probleem voorleggen aan je huisarts. Als die zelf niet direct het verband legt met je psychische klachten en/of je depressie kun je dat zelf noemen. En dan eens horen wat hij/zij ervan vindt.
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Ik ben momenteel nog onder behandeling bij een psychiater en heb het probleem daar inderdaad ook eens aangekaart, helaas hebben ze mij geen antwoord kunnen geven hierop. Ik zal sowieso gauw mijn overige klachten, zoals in een antwoord op de vraag staat, een opschrijven zodat ik en mijn behandelaars een wat duidelijker beeld krijgen van alles En hopelijk valt er wat aan te doen.
Cryofiel
9 jaar geleden
De beste aanpak is natuurlijk het aanpakken van de depressie. Liefst door de oorzaak daarvan aan te pakken. Maar dat zal ook voor jou een open deur zijn, vermoed ik.
tinus1969
9 jaar geleden
Als je depressie hebt, is het helemelaa belangrijk om zeker te weten dat er genoeg bloedonderzoek gedaan is; je zou niet de eerste zijn waarbij de diagnose 'trage schildklier' wordt gemist edoor de huisarts en psychaiter. Depressie/oververmoeid is één van de grootste symptomen van 'trage schildklier'.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Op deze vraag is geen antwoord te geven zonder meer informatie. Vermoeidheid is een moeilijke klacht die voorkomt bij een veelvoud van onder meer neurologische, interne en psychische ziekten, maar zelden is vermoeidheid de enige klacht. Als er uit een standaard laboratoriumonderzoek geen afwijkingen blijken dan zijn er nog steeds talloze mogelijkheden die een arts in elk geval bij ernstige en aanhoudende vermoeidheid ook zal onderzoeken wanneer daar een aanleiding voor is. Je opmerking 'hier willen ze niet verder kijken' kan ik niet echt plaatsen. Ik vraag me af of het echt zo is dat je arts heeft aangegeven geen verdere onderzoeken te willen doen, of dat - wat ik waarschijnlijker acht - er iets in de communicatie is misgegaan.

Waar je rekening mee kunt houden, zijn vooral de vragen die je kunt verwachten als je deze klacht aankaart bij je nieuwe huisarts. Schrijf bijvoorbeeld alvast wat dingen op: je normale dagritme, op welke momenten van de dag of na welke activiteiten je vermoeider bent en wanneer dat juist wat minder is, of er belangrijke gebeurtenissen of andere klachten aan het ontstaan van je klachten vooraf zijn gegaan, of de klachten constant aanwezig zijn of wisselend en waar dat eventueel van af lijkt te hangen (is er bijvoorbeeld een patroon te vinden?), hoe je slaapt, wat je stemming is, of je gezond eet, en of je nog andere klachten hebt. Ben je bijvoorbeeld ongewenst aangekomen of afgevallen, ben je meer ziek dan eerst of zijn er andere - op het oog misschien ongerelateerde - klachten die ongeveer tegelijk zijn begonnen? Buikklachten, hoofdpijnen, zwakte in je spieren, hartkloppingen, kouwelijkheid, etc., etc.

Wat je zélf alvast kunt doen, is een goed weekschema maken waarbij je zorgt voor een balans tussen rust en activiteit. Veel mensen met langdurige pijn- of vermoeidheidsklachten hebben enorme pieken en dalen in hun activiteit: zodra het even wat beter gaat, gaan ze heel veel doen om daarna weer keihard op hun bek te gaan en dagen- of wekenlang veel mínder te kunnen dan anders. Nog helemaal los van een eventuele oorzaak is dat een patroon dat meer kwaad dan goed doet, en wat je moet zien te vermijden: zoek uit wat je basisniveau is, maak aan de hand daarvan een schema, en houd je daar aan. Als je dat goed doet, zul je vaak merken dat je belastbaarheid zich stabiliseert en dat je meer ruimte krijgt om eventueel - in hele kleine stapjes - iets op te bouwen, zelfs als het betekent dat je in eerste instantie een stapje terug doet.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Dankjewel voor dit antwoord. Ik ga zeker eens alle andere klachten op een rij zetten waarmee dit gepaard gaat (want die zijn er inderdaad wel, alleen vermoeidheid is de belangrijkste klacht) en weer langs mijn huisarts.
hier ben ik in het afgelopen half jaar inmiddels al meer dan 5 keer geweest, het enige wat zij telkens doen is dezelfde bloedtestjes doen en als deze weer goed blijken te zijn, zeggen dat ik het maar aan moet kijken..
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Van wat je hier beschrijft, lijkt je huisarts weinig pro-actief te zijn. Dat is heel vervelend, want de arts-patiëntrelatie is per definitie ongelijk en het is vaak niet gemakkelijk om dan als patiënt maar de leiding te nemen in het gesprek. Toch gaat het om jou en om jouw gezondheid, dus als je wilt dat je klacht verder uitgezocht wordt, dan zul je daar heel duidelijk in moeten zijn. Ik weet dat dat veel gemakkelijker gezegd is dan gedaan hoor: ik loop ook al heel wat jaren mee als chronisch zieke en in het begin van wat ik wel eens gekscherend mijn 'patiëntencarrière' noem, was ik daar allesbehalve goed in. Ik dacht dat een huisarts wel wist dat ik doorverwezen wilde worden als ik verschillende keren met dezelfde klacht kwam, maar stond er niet bij stil dat ik daar nog nooit concreet om had gevraagd. Vaak helpt het wel degelijk als je dat doet. Ik weet niet of je een vaste huisarts hebt of dat je verschillende artsen hebt gezien in de praktijk (je schrijft in meervoud), maar zeker in het laatste geval ben je soms in het nadeel met een langdurige klacht. Dan moet je soms heel duidelijk zijn en bijvoorbeeld zeggen: "ik weet dat het vaak heel zinvol is om af te wachten hoe een klacht zich ontwikkeld, maar dat heb ik al heel lang gedaan. Ik heb deze klachten nu al zo'n twee jaar en ik heb niet het idee dat langer afwachten een toegevoegde waarde heeft. Deze klacht beperkt mij erg in mijn doen en laten, ik heb vaak geen eens energie om te koken en na het boodschappen doen ben ik bekaf. Zijn er geen andere onderzoeken die nog gedaan kunnen worden, of is het misschien zinvol om een specialist te bezoeken hiervoor?" Je kunt ook heel concreet vragen om een verwijzing naar een specialist vanwege je aanhoudende vermoeidheid, en als de huisarts aangeeft dit niet te willen doen, vragen om verdere uitleg. Er kan natuurlijk een hele goede reden zijn waarom een verwijzing (op dit moment) niet zinvol is, maar je hebt alle recht om uitleg te vragen over het 'waarom' daarvan. ------------------ Nog iets anders: zit er een patroon in je vermoeidheid als je het per dag bekijkt? Je zegt dat je moe wakker wordt: wordt het beter naarmate de dag vordert, of juist minder?
Je schrijft verder dat je vaak de slaap niet kunt vatten: hoe is je slaapritme? Slaap je beter als je later naar bed gaat? Hoeveel invloed heeft het slaapprobleem naar jouw idee op de vermoeidheid?
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Dankjewel voor dit antwoord. Er is eigenlijk alleen verergering van de situatie opgetreden, vermoeidheid met ergere duizeligheid en plotseling erg veel blauwe plekken. Uitgebreide bloedonderzoeken laten weer niets zien, dus ze willen mij verwijzen naar een internist. Nog steeds dus helaas geen antwoord op de eigenlijke vraag :(

Andere antwoorden (2)

Dat kan van alles zijn. Misschien heb je ME/CVS. Pfeiffer is ook mogelijk. Maar er zijn diverse andere ziektes die chronische vermoeidheid als verschijnsel kunnen manifesteren. Dat zal toch echt door artsen moeten worden uitgezocht.
(Lees meer...)
Amadea
9 jaar geleden
het zou ook nog wel eens slaapapneu kunnen zijn!
dat is een ademstilstand in je slaap van bv. 20 seconden waardoor je in een reflex vanzelf wakker word (wekreactie) wat je overigens zelf niet merkt en vervolgens zonder echt bewust wakker te worden weer verder slaapt. je bed partner kán het overigens wel opmerken.
het aantal ademstilstanden word uitgedrukt in AHI.
hoe meer AHI hoe vermoeiender je wakker word.
zie bronvermelding.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Heb je al eens een holteronderzoek gehad,met zo n kastje wat je 24 uur draagd
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Wat is een holteronderzoek? (Dat betekent dus een nee, haha).
de huisarts heeft nooit verder gekeken dan wat bloedwaarden..
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Een holteronderzoek is om te kijken,of je misschien ook hartritme stoornissen hebt.
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Tja, het kan van alles zijn. Maar zonder meer informatie over de medische voorgeschiedenis, eventuele andere klachten en ten minste het kunnen uitvragen van de klacht, is het m.i. weinig zinvol om te speculeren over wat het eventueel "zou kunnen zijn". Zo kan ik nog wel tien of twintig dingen opnoemen die allemaal even waarschijnlijk c.q. onwaarschijnlijk zijn als we geen verdere informatie hebben. Het stellen van een diagnose is secuur werk en er moet altijd getest worden op basis van vermoedens. Anders kun je een hele batterij van vrij specifieke testen op iemand loslaten (slaaponderzoek, 24-uurs ecg, lumbaalpunctie, genetisch onderzoek, MRI van het brein, botscan en weet-ik-veel-wat) maar vind je niets. Of - misschien nog erger - vind je wél iets, maar weet je niet of die bevinding wel van betekenis is. Een oriënterend bloedonderzoek is één ding en vaak een goede eerste stap om het één en ander uit te sluiten, maar het onderzoeken op een specifieke afwijking of ziekte is vrijwel zonder uitzondering pas zinvol als je weet waar je naar moet zoeken. Anders is je onderzoek meer een schot in het donker. Het op basis van de tot nu toe bekende informatie van VS voorstellen van bepaalde diagnoses of specifieke onderzoeken is niet meer dan gissen. Het is alsof iemand zich afvraagt waar het blonde meisje dat hij vorige week in de trein zag, zou kunnen wonen en mensen dan uit het niets plaatsnamen gaan roepen: 'het zou Appelscha kunnen zijn'! of: 'ik kwam eens iemand tegen in de trein, die woonde in Wageningen'. Het is allemaal even goed mogelijk, maar er is geen enkele aanleiding om er vanuit te gaan dat het Roozendaal of Zalk is, en het heeft nóg minder zin om alvast iemand naar Zalk te sturen die daar met een foto langs de deuren gaat om te vragen of iemand het meisje kent. Veel beter kun je eerst vragen in welke trein iemand zat, en proberen uit te vinden of ze vaker met die trein reist, of iemand die haar heeft gezien die dag weet waar ze in- of uitgestapt is en proberen iemand te vinden die haar kent of ten minste weet hoe ze heet. Dán pas heeft het zin om zoekteams naar een vermoedde woonplaats te sturen. Tot die tijd is het enkel gissen en dat heeft als je het mij vraagt, erg weinig zin.

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding