Wie kent dit?: als mensen tijdens een gesprek anticiperen op hoe de ander een zin gaat afmaken door halverwege mee te gaan praten?

Dit is een gedrag van mensen die niet kunnen luisteren.
Het is trouwens zeer onbeleefd.
Kan u vlug voorkomen door hen daarop te wijzen.
Hoe men dit noemt en of daar een specifieke naam voor is weet ik niet.
Ik heb nochtans cursussen gehad over vergaderings technieken en heb daar nooit een term op horen kleven.

Iemand in de reden vallen.

Volgens mij is daar niet echt een naam voor. Dit is gewoon het meedenken en meeluisteren, dus het intensief verdiepen in het verhaal van de gesprekspartner. Dit kan als onprettig ervaren worden, maar het is goed bedoeld.

Ik doe dit zelf ook wel eens en ik maak daarmee duidelijk dat ik goed mee luister en mee denk. Ik heb zelf er nog nooit bij stil gestaan dat mensen dit irritant kunnen vinden. Het is volgens mij veel irritanter als iemand niet goed naar jou verhaal luistert.

Het kan verschillende oorzaken hebben. Ik herken het zelf ook wel, zowel dat mensen mijn zinnen afmaken of ik hun onderbreek. Ik dacht in eerste instantie ook dat het erg onbeleefd is en getuigd van 'niet luisteren', maar ik denk dat het nog wel meevalt. Mensen proberen zich waarschijnlijk in te leven in jouw verhaal en daarbij is een menselijke eigenschap 'terugkoppeling', wij liggen op 1 lijn ez. Het echt botte onderbreken herken je wel als mensen ineens over iets anders beginnen terwijl jij iets wilt zeggen of of verhaal verteld. Maar zelfs dat, hoe onbeschoft het ook 'lijkt' is niet altijd verkeerd bedoelt. Sommige mensen moeten snel iets weten en hebben haast of een hoger tempo van denken en doen, dat herken ik bij mijzelf ook. Mensen die rustig praten en meer iomslachtig praten worden als snel langzaam en langdradig gevonden. Elk gesprek heeft een doel denk ik

al jaren wordt ik soms halverwege mijn verhaal zuchtend in de rede gevallen omdat ik teveel of te langzaam iets vertel. dat kan, de een is zus en de ander is zo ! (zo kan niet iedereen een mop vertellen !)

de laatste tijd heb ik gemerkt dat ik de neiging heb om het steeds vaker te doen, mensen in de rede vallen en aanvullen of gewoon ineens een vraag stellen...

in het eerste geval is het meedenken,

in het tweede, de vraag, ben ik bang, omdat mijn korte termijn geheugen achteruit gaat, dat ik het ter plekke ´kwijt´ben en dát gebeurt steeds vaker !

soms wordt het heel bot gedaan en is het echt onbeleefd, soms wordt er duidelijk mee gedacht, dan is het meer meelevendheid.

hoe het heet, ik heb geen idee, zou er een naam voor zijn?

Zeer herkenbaar en ik vind het ook irritant, hoewel mensen het vaak wel goed bedoelen.
Die neiging komt m.i. voort uit duidelijk maken, dat je dat wat de spreker wilt zeggen, al weet. Dus vaart maken in het gesprek.

Naar mij idee komt het woord interrumperen dichtbij, maar dekt niet de hele lading, omdat je ook kunt interrumperen en iets geheel anders inbrengen.

interrumperen
1) Bemiddelen 2) Hinderen 3) In de rede vallen 4) Ingrijpen 5) Interfereren 6) Interveniëren 7) Onderbreken 8) Tussenbeikomen 9) Tussenkomen

http://www.encyclo.nl/begrip/interrumperen

Ik denk dat "echolalie" een term is die de lading goed dekt!
Overigens vind ik het persoonlijker véél storender als mensen je niet uit laten spreken, dingen (anders) voor je invullen,...dat vind ik pas écht n bewijs dat ze niet naar je luisteren maar intussen in hun hoofd met hun eigen verhaal bezig zijn. Ik denk dat 'echolalie' mensen wel degelijk goed naar je luisteren omdat ze a.h.w. 'voorspellen' hoe en wat jij als spreker gaat zeggen.