Bestaat er een therapie die je helpt iemand te vergeten, zo ja wat voor therapie?

Nee, zo'n therapie bestaat niet, het is wel goed om met dit probleem psychische hulp te zoeken, je kunt wel geholpen worden, het/hem of haar een plekje te geven, er minder moeite mee hebben en je leven weer positief te benaderen, maar iemand of iets wat grote invloed op je leven heeft gehad, vergeten dat gaat niet, maar er op een andere, sterkere manier ermee omgaan kan wel degelijk verbetering geven.

Nee,daar bestaat geen therapie voor.Wel is dat na lange tijd iets gaat vervagen waardoor je er minder aan denkt.

Volgens mij niet. Wat velen doen is kosten wat het kost die gedachte proberen te onderdrukken of net doen dat er 'niets' is gebeurd. Dat is het slechtste wat je kunt doen. Lichamelijke en geestelijke klachten zijn vaak het gevolg.

Wat je niet verwerkt (de tijd geven) of accepteert dat die situatie er nu eenmaal is, zal voor nog meer problemen zorgen.
Misschien ter overdenking: kijk er naar, zonder oordeel. Laat het er zijn, dan wordt het gelijdelijk aan steeds minder (belangrijk). Maak het niet belangrijker dan het is.
Succes!

Ja hoor: de Tijd-therapie. Dat betekent dat je geduld moet hebben en dat de emoties met de jaren zullen slijten en ook de herinneringen. Maar let op: Volledig vergeten zul je nooit (dat heeft ook geen enkele zin, ik ben er zeker van dat je sommige dingen in de toekomst anders wil als je gekwetst geworden bent door iemand).

Als je het proces nog beter wil begeleiden, dan helpt het als je plots in een nieuwe relatie treedt, omdat die partner dan een aantal (niet alle) herinneringen zal overschrijven en als je met die partner open kunt babbelen, gaat het bij zo'n 80% of meer van de mensen nog beter als je in hoog tempo al je herinneringen deelt met die persoon. Dan zul je een zekere gelijkenis zien als een droom die je vertelt 's morgens vroeg, waardoor je hersenen de emoties daaraan los kunnen laten (dromen is een verwerkingsproces, meestal van dingen waar je overdag niet voldoende tijd kon aan besteden om het dan correct te verwerken in basisneurotische circuits).

Soms helpt het ook van te zeggen tegen jezelf: Ik ga nu ALLEEN en alleen maar aan al die herinneringen denken en ik mag NIET aan iets anders denken. Je houdt zoiets toch niet vol, en je emotie zal de volle laag krijgen, met nadien ook een grotere rusttoestand (net zoals bij spieren).

Als je zegt "ik mag niet aan die persoon denken", dan interpreteren je hersenen die ontwijking als een niet verwerking, en onze hersenen gaan erg bizar met "niet" om, omdat ze dat woord niet kunnen begrijpen en dus iets omgekeerds moeten doen.

Ook in de bijbel staat er dat je je vijanden niet mag haten, en je vrede moet nemen met heel wat zaken. Pas dan zul je in de fase van 'loslaten' kunnen komen, en dat vergt hoe dan ook weer tijd, waardoor ik terug aan de beginzin uitkomt.

Succes, do not worry, be happy. Op elk potje passen veel dekseltjes, maar verliefdheid verzwijgt dit soort waarheden door dat ze ons blind maken (gelukkig maar, anders zou verliefdheid ook niet zo leuk zijn).