hoe worden zintuigcellen beschermd door te harde geluiden? en ontstaat hierdoor een gepiep?

Dat worden ze niet echt. Daar moet je zelf voor zorgen:

"De haartjes die in de tunnel van Corti liggen spelen een erg belangrijke rol bij gehoorschade. De haartjes zijn zeer gevoelig en zijn te vergelijken met een korenveld. Al het koren staat daar netjes op een rijtje te bewegen in de wind. De wind kan gezien worden als de geluidsgolven die het oor binnen komen. Het is echter zo dat wanneer het stormt het koren zo hard verbogen wordt dat het niet meer overeind komt of maar enkele stengels. Dit gebeurt ook in het oor wanneer het geluid te hard is of te lang aanhoud. De haartjes buigen om en kunnen nooit meer omhoog groeien. Op dat moment hoor je die frequentie niet meer."

"Gehoorbeschadiging kenmerkt zich door een aantal symptomen: Men kan last krijgen van oorsuizen (tuiten, piepen, brommen) met een toonhoogte overeenkomend met het getroffen frequentiegebied. Oorsuizen kan variëren van een lichte vorm, die alleen in een stille omgeving hoorbaar is en nog kan verdwijnen, tot een sterk, constant hoorbaar oorsuizen dat kan lijden tot uitputting en concentratieproblemen.

[...]

Een gezond oor herstelt zich na lawaai en de drempel bereikt - na korte tijd rust - weer de oude gevoeligheid. Bij een lawaaibeschadigd oor past het gehoor zich tot in het oneindige aan; de volumeknop draait men steeds harder omdat de vermoeide haarcellen steeds meer prikkeling nodig hebben om te kunnen reageren. Het oor geeft geen pijnprikkels meer door en de beschadigingsgrens wordt voortdurend overschreden. Het duurt steeds langer om de oude gevoeligheid van het oor in rust terug te krijgen en op den duur is dat zelfs niet meer mogelijk."

De enige bescherming tegen te harde geluiden zit in je gezonde verstand. Hiermee beslis je namelijk om jezelf uit de herrie te verplaatsen of om gehoorbescherming te dragen.

Zodra de piep NIET meer weg gaat, is je gehoor permanent beschadigd.