wat kan rev. arts nog doen na een nekhernia oper. en geblokkeerde zenuwen?

Als je een goede treft en openstaat voor wat er geboden kan worden: veel. Tot nu toe zul je behandeld zijn door de orthopeed (of neurochirurg) en anesthesist: de orthopeed kijkt naar de afwijkingen in je nek en wat daar eventueel aan te opereren is. De anesthesist kijkt naar je pijnklachten en zoekt de meest optimale manier om je pijnklachten te onderdrukken. Allemaal hartstikke nodig en goed, maar dat is niet het hele verhaal natuurlijk: jouw functioneren én jouw welbevinden is veel meer dan alleen de functie van je nek en de zenuwen die pijn doorgeven.

En dát is waar een revalidatiearts zich op focust: er zijn mensen die bij een revalidatiearts komen die problemen hebben waarvan ze na verloop van tijd herstellen; de arts stuurt dan een team van therapeuten aan die oefenen met de patiënt en die hem of haar leren omgaan met hulpmiddelen zodat het herstel beter verloopt. Maar er zijn ook genoeg mensen die NIET meer zullen herstellen. Dat is zo mogelijk een nog veel grotere uitdaging: die mensen moeten leren om ondanks de klachten die ze ervaren, ondanks hun beperkingen en ondanks hun pijn, een zo goed en functioneel mogelijk leven te leiden. Dat is heel breed: van het maken van een aanpassing zoals een pro- of orthese tot psychologische ondersteuning bij het 'leren omgaan met' en alles daar tussen. Allemaal vragen waarvoor je bij een revalidatiearts terecht kunt. Een revalidatiearts heeft specifieke kennis van zowel het bewegingsapparaat als neurologie en beperkingen die op dat vlak voor kunnen komen (zoals bij hersenletsel) en werkt daarnaast samen met een heel team van deskundigen: fysiotherapeut, ergotherapeut, maatschappelijk werk, psycholoog, en eventueel een logopedist, orthopedisch technicus, orthopedisch schoenmaker, etcetera.

Specifiek voor jouw probleem zal er gekeken kunnen worden welke beperkingen je nu nog hebt, en hoe die zo goed mogelijk opgelost kunnen worden: dat kan zijn met het trainen van bepaalde spieren, met het ánders leren bewegen, maar ook met het gebruiken van hulpmiddelen. Allemaal afhankelijk van jouw specifieke situatie. Daarnaast is er ook een groot deel wat niet zozeer medisch is maar wat de allergrootste uitdaging is van iedereen die leeft met chronische pijn: het vinden van een juiste balans tussen rust en activiteit. En daarmee het vinden van de meest optimale manier van functioneren, van hoe je ondanks je beperkingen zoveel mogelijk uit het leven kunt halen. Over het algemeen allemaal heel erg de moeite waard.