Wat kunnen deze onverklaarbare heupklachten zijn?

Als allerlei artsen het niet kunnen vinden, waarom zouden onbekende mensen online, die jou en je medische geschiedenis niet kennen, het wel weten?

@Ritsuka
Omdat
a) antwoorden / ideeën vanuit onverwachte hoeken kunnen komen en
b) omdat pijn wanhopig maakt en je alles wil proberen om er achter te komen.

Daar staat tegenover dat onbekende en anonieme mensen nooit dingen kunnen verzinnen die de artsen zelf niet hadden kunnen bedenken.

Wat is er aan bloedonderzoek gedaan? Reuma? Osgood-Schlatter (in feite een vorm van groeipijn)?

@cryofiel
Dat ben ik niet met je eens. Artsen hebben nogal de neiging om binnen hun eigen wereldje te bljiven denken en redeneren. Daardoor bekijken ze niet alle mogelijkheden. 2 voorbeelden:
Mensen met vitamine B12 tekort worden door legio artsen verkeerd behandeld omdat ze die mogelijkheid niet bekijken. Maar vaak wel weer met ijzer (wat zonder B12 niet heel veel doet) of erger, met antidepressiva of zelfs anti-psychotica (en ik ben ze echt tegen gekomen). Neurologische testen (voor geheugen) wordt vaak 5 items opgenoemd die je moet onthouden. Voor de meeste jongeren geen probleem, dit is echt om dementie en Alzheimer op te sporen. Maar ook jongeren kampen met geheugenproblemen. Dan moet er een baseline gesteld worden (ja, per persoon) en later gekeken worden of het daadwerkelijk achteruit gegaan is. Is omslachtig, maar je haalt er een stuk meer informatie uit. Deze methode heb ik gebruikt voor klinisch onderzoek waarbij de resultaten t.o.v. de neuroloog verbazend waren. Ik ben zelf geen arts, maar kon zijn beweringen over absolute veiligheid gemakkelijk van tafel vegen en de bijsluiter is er op aangepast. Je hebt goede artsen, die ook buiten hun kader durven te denken, artsen in multidisciplinaire teams die gaan kijken wat er mogelijk is, maar ik kom nog te veel artsen tegen die het strikt binnen hun ervaring houden en dan zeggen dat je niets mankeert.

Veel artsen, ook in ziekenhuizen, hebben een pasklaar pakket voor alle patiënten. Als je dus niet met een arts meedenkt en nieuwe inzichten aandraagt voorzover je denkt dat die voor jou van toepassing zouden kunnen zijn, kunnen ze wel eens iets essentieels overslaan. Ikzelf heb daar een treffend voorbeeld van. Mij werd COPD 'aangesmeerd' wat uiteindelijk een verkleefde long bleek te zijn. Ik ben het dus met @Thecis eens!

Mijn ervaringen zijn heel anders. Inderdaad, er zijn artsen die beperkt denken. Dat gebeurt. Veel vaker denkt een arts breder. Of, wat ook goed is: hij denkt beperkt, maar weet dat van zichzelf. Omdat hij geen verstand heeft van andere zaken bemoeit hij zich daar ook niet mee - en dat is goed. Kan hij de oorzaak niet vinden, dan zal hij je helpen de beste andere arts te vinden. Dat artsen een "pasklaar pakket" hebben is goed. Veel mensen willen dat niet graag horen - maar stel je eens voor dat je iedereen individueel gaat behandelen. Dan lopen de kosten totaal uit de hand. Als je vooraf al weet dat 85% van de patiënten goed reageren op een bepaalde standaard behandeling, is het veel beter om daar maar mee te beginnen. In 85% van de gevallen ben je dan klaar. Slechts bij die 15% waarbij de standaard behandeling niet werkt, moet je verder gaan zoeken. Op die manier heb je voor de grote meerderheid de snelste (fijn voor de patiënt) en goedkoopste (fijn voor de maatschappij) oplossing gevonden. Extra onderzoeken zijn veel minder vaak nodig. Vanzelfsprekend kan zo'n standaard behandeling alleen worden gebruikt bij klachten die "pluis" zijn. Wanneer iemand klachten heeft die "niet pluis" zijn, wordt wel direct naar een individueel onderzoek en daarna een individuele behandeling gegrepen.

@cryofiel.
Je hebt in basis een punt. Maar iedere behandeling dient wél individueel te zijn. Als dat een behandeling is vanuit een pasklaar pakket, prima. Voor de 15% die over blijft (gewoon een getal, ik weet het) is vooralsnog vaak de gewoonte om te zeggen dat er niets mankeert, want het past niet in het plaatje (of als ze niet hebben kunnen vinden). Gelukkig is er de laatste jaren wel een kentering bezig, dat de artsen verder zoeken en ook out-of-the-box denken. Het is zeker een begin, maar moet nog veel verder doorgevoerd worden... Maar wellicht beginnen we wat af te wijken van de vraag. ;-)

Ik vind het op zich prima dat je begint met iets standaards dat voor 85% werkt. Werkt het voor een bepaald persoon niet, dan moet je natuurlijk niet zeggen "er is niets aan de hand", want dat is er wel. Als er niets aan de hand zou zijn, zou die persoon zich immers niet hebben gemeld. Die 15% moet je dus wél nader onderzoeken en een individuele behandeling geven. Mijn ervaring is dat het sinds een jaar of 20, misschien langer, daadwerkelijk zo gebeurt.

Groeipijn misschien?

Een verkeerde houding als je achter de computer zit? Te lang in dezelfde houding zitten? Verkeerd zitten in de auto? 2 benen die niet dezelfde lengte hebben waardoor je heup iets scheef staat? Allemaal dingen waar een fysiotherapeut naar kan kijken.

Hai Liz,
Mijn dochter van inmiddels 15 heeft ook last. Maar dan alleen aan de linkerkant. We zijn al door foto, echo en MRI heen, maar alles ziet er goed uit.
Ben benieuwd of jij inmiddels al verder bent?
Nu loopt ze al weer 2 maanden op krukken. Zitten, liggen en slapen gaat ook slecht door de pijn.
Ik hoop dat ze snel iets vinden dus alle tips zijn welkom!