Worden dokters vaker ziek of hebben ze een grotere weerstand door de blootstelling aan ziektekiemen?

Dokters zijn gewone mensen hoor, die worden net zo ziek als een ander, misschien dat ze wat sneller medicijnen kunnen nemen,ze zitten natuurlijk dicht bij het vuur.
En kunnen zelf zelf sneller weten wat ze mankeren.

Mijn ouders zijn dokter , en door het dokter zijn, zijn ze ondertussen anoniem geworden voor veel ziektes.
Dus ja ze worden iets ( met de nadruk op iets) minder rap ziek dan normale mensen. Maar ze zijn soms wel ook al eens aangestoken door ziektes hoor. Maar door kleine ziektes zoals verkoudheden waar je dus niet anoniem kan voor worden.
En als ze nu eenmaal besmet zijn ze ook veel rapper beter omdat ze heel veel medicijnen hebben ;)

Tegen griep en verkoudheid bouwt het lichaam geen langdurige weerstand op omdat de virussen steeds weer muteren. Het lichaam moet een infectieziekte doormaken om antistoffen te genereren, tenzij een vaccinatie mogelijk is en toegepast.

Niet alle ziektes worden door een infectie veroorzaakt en veel infectieziekten worden door zogenaamde commensalen veroorzaakt. Dat zijn micro-organismen die ieder mens, ook de dokter, met zich meedraagt, zoals stafylokokken.

In een drukke periode met veel griep komt het inderdaad wel voor dat juist huisartsen zich langer op de been kunnen houden. Ze hebben gewoon geen tijd om toe te geven aan ziekte. Maar als hun weerstand onverhoopt vermindert worden ze evengoed ziek. Ook kan meespelen dat dokters beter weten wat gezond en ongezond is. Of ze dat altijd in de praktijk brengen is natuurlijk een ander verhaal.

Tegen een aantal infectieziektes zullen mensen die in de gezondheidszorg werken, misschien meer weerstand hebben. Maar zoals al gezegd wordt: tegen verkoudheids- en griepvirussen bouw je geen weerstand op, omdat er teveel verschillende virussen zijn die bovendien steeds muteren. Daarom zullen veel artsen (en anderen in de gezondheidszorg) de jaarlijks griepprik gaan halen, hoewel de werkzaamheid daarvan twijfelachtig is (zie recente nieuwsberichten).

Vergeet niet dat de meeste artsen niet in loondienst zijn, maar werken als zelfstandige. Dan betekent niet werken geen inkomen, of in elk geval veel minder. Daarbij is vervanging vaak moeilijk te regelen dan bij veel andere beroepen, en zullen de meeste artsen zich verantwoordelijk voelen voor hun patiënten, en het dus geen prettig idee vinden dat ze een waarnemer in moeten zetten of patiënten moeten laten wachten. Net zoals een "moeders nooit ziek kunnen zijn", zullen veel artsen zich minder snel ziekmelden. Daarbij weten juist artsen heel goed dat 80% van ziek-zijn eigenlijk ziektegedrag is, en niet de ziekte zelf. Bij vagere klachten waar geen duidelijke oorzaak voor is, zullen ze daarom wellicht eerder de klacht negeren en beredeneren dat ze nu eenmaal niet echt ziek zijn, dus dat ze gewoon kunnen werken. Ook kennen ze natuurlijk de middelen die symptomen onderdrukken heel goed, zo kun je een verkoudheid soms heel aardig maskeren door tijdens werktijd een neusspray met xylometazoline te gebruiken, en is een paar dagen de maximumdosering paracetamol gebruiken, niet schadelijk.

Maar uiteindelijk velt een echte griep of een fikse migraineaanval natuurlijk iedereen, ongeacht opleiding of ervaring.