Waarom besteden verpleegtehuizen weinig aandacht aan bewoners die moeite hebben met eten?
De moeder van bekenden van mij is opgenomen in een verpleegtehuis. Zij heeft problemen met eten. Daar moet dus rustig aandacht aan besteed worden. Haar zoon, schoondochter, enz. gaan dan tegen etenstijd naar dat tehuis toe om het eten toe te dienen. Maar is dat niet de taak van het verplegend personeel? Stel bovendien, als zij geen kinderen had, dan moet dat toch ook gebeuren?
Toegevoegd na 1 uur:
Er wordt kennelijk er van uitgegaan, dat bewoners kinderen hebben, dat die kinderen in de buurt van het verpleegtehuis wonen en dat die kinderen geen werk hebben. Dat is vaak niet het geval. Die bewoners zijn dus volledig overgeleverd aan het verplegend personeel. Bij gebrek aan personeel zijn die bewoners dus slachtoffers. Bewoners kunnen ook geen beroep doen op thuiszorg, omdat ze niet meer thuis wonen. Biedt de wet ARBO (arbeidsomstandigheden) geen mogelijkheden om het personeel te hulp te komen? Of de (rijdende) rechter? Enzovoorts? Verder, soms kunnen kinderen de persoon zelf verzorgen, maar bij een been- of heupbreuk wil dat niet.
Toegevoegd na 1 uur:
Schuldigen zijn dacht ik naast de overheid ook o.m. de vergadercultuur.
Toegevoegd na 1 uur:
Misschien ook nog een te zware bovenlaag. Ik herinner mij, dat mijn vader eens over iets anders, een bakkerij, vertelde, dat eerst er een gewone chef was. Die ging met pensioen of zo. Toen moest een directeur en een adjunct-directeur komen met ieder een secretaresse.
Toegevoegd na 6 dagen:
Personeel is goed voor mensen, niet overal.