Waarom moeten 'studie' reizen op de middelbare school zoveel kosten?

Ik denk juist dat veel ouders , net als ik, het niet zo makkelijk op kunnen brengen, mede door de vele alleenstaande ouders die er zijn.
Alleen ze zeggen het niet, want je wordt zo vaak gezien als iemand die zeurt en zielig wil doen, en daar gaat het helemaal niet om.
Ik redt het prima, heb het goed en mijn kinderen ook, alleen dit zijn extraatjes, die wel moeilijk zijn om bij elkaar te krijgen.
Natuurlijk vind je het als moeder niet leuk dat je tegen je kind moet zeggen , jij kan niet mee want ik kan dat niet betalen, ik moet iets dergelijks al zo vaak zeggen tegen ze. Daar gaan ze goed en begrip vol mee om, ze weten ook wel dat ik geen ijzer met handen kan breken, maar dat maakt het echt niet makkelijker.
De weerbaarheid hebben ze allang geleerd, ze laten zich niet meesleuren door een groep, ook dat leren kinderen al jong als er thuis weinig geld is.
Het gaat mij erom waarom het zo nodig moet, dat skieen in Oostenrijk. of een andere keuze ,een vliegreis naar Istanboel, of zeilen in Zuid Frankrijk.
Als iemand graag wil dat zijn kind dit doet, dan hoeft dat toch niet via school Dat veel kinderen niet meegaan lees je in de antwoorden, bij mijn zoon gaat iedereen uit zijn klas op reis.

"Maar je wil natuurlijk niet dat jouw kind als een van de weinige niet mee kan omdat je het niet kan betalen." zei je in je antwoord op republikeintje. Daar maakte ik uit op dat jouw zoon niet de enige is. Sorry als die aanname niet klopt.
Ik lees in je reactie dat het jou pijn doet dat de school in het organiseren van de reis geen rekening houdt met jouw financiele situatie. Misschien realiseert de organisatie zich niet eens dat het een rib uit je lijf is. Wanneer je dat niet vertelt en gewoon krom gaat liggen voor het bedrag, zullen ze daar ook nooit achter komen.
Wat kan je eraan doen en wat niet?
Je kunt het fenomeen van dure schoolreisjes niet uitbannen; er zullen altijd scholen zijn die zoiets organiseren.
Wat je wel kunt doen is bij de school aangeven dat het reisje te duur voor jou is, vragen of er een regeling gertoffen kan worden (ik organiseer wel eens wat en dan is er altijd wel ruimte voor, bijv. in ruil voor de afwas coordineren).
Je kunt er ook voor zorgen dat je het probleem voor bent door aan het begin van het schooljaar al aan te bieden om te helpen met de organisatie. Op zo'n moment ligt de bestemming nog niet per se vast en kun je (subtiel) invloed uitoefenen. Ga er niet alleen voor je eigen belang zitten, help ook echt met organiseren.

Er is wel een alternatief wat niets kost, dat is op thuis blijven en een programma volgen, samen met 3 andere kinderen uit de totaal 4 klassen die niet mee gaan. Zelf me inzetten bij de organisatie is geen optie, ik ben niet bij machtte om tijdens vergaderingen waarbij bv de beslissing moet worden genomen of de vliegreis naar Istanbul, wat vorig jaar zo leuk was, dit jaar weer op het programma moet staan, om dan me mond te roeren en 'op te komen'voor de ouders met een minder budget. Ik heb al vaker mijn neus gestoten in dergelijke situatie's ik kwam dan kapot en overstuur thuis. Nee dat kan ik niet meer opbrengen.
Niet iedereen is even begrip vol. Ik denk dat de dure schoolreisjes wel uit te bannen zijn, als meer mensen zich realiseren dat het niet voor iedereen te betalen is én dat het niet leuk is, als je toch al zelden op vakantie kan, ook dán nog eens te horen dat je niet mee mag.
Het antwoord+reactie van republikeintje geeft duidelijk aan wat dat toch voor invloed heeft op een kind.
En er zijn leuke alternatieven, die helemaal niet zo duur hoeven zijn en waarbij kinderen niets zullen missen.
Ik ben 45 geworden zonder ski reis :) Helaas kreeg ik vandaag bij de school ook weer weinig begrip, moest drie keer uitleggen waarom het niet prettig is een rekening van 400 euro maar 2 maanden voor de datum dat hij betaald moest zijn te krijgen. Ja dan zakt bij mij de moed alweer in de schoenen.

Voor de andere drie kinderen die ook niet meegaan is het wel leuk als de groep wat groter wordt, natuurlijk.
Het is jammer dat de school weinig begrip toont, maar dat doen ze niet om jou te pesten. Zij hebben gewoon een leuk, vrijwillig reisje gepland en dat is dit keer skieen.
Het kan je helpen om je oordeel 'dat zulke dure schoolreisjes niet horen' los te laten. Het frustreert je namelijk alleen maar en je verandert niets aan de situatie dat je zoon niet - of met heel veel moeite - mee kan gaan. Nog even over je voorbeeld over Istanbul:
Wat je in zo'n organisatie zou moeten doen is niet Istanul afschieten en roepen dat het te duur is voor jou, want moeten ze alleen voor jou die leuke bestemming aanpassen?
Je kunt beter komen met een veel leuker - en goedkoper, maar dat laat je er lekker buiten want daarmee overtuig je de anderen niet - reisje naar Limburg. Lekker een week wielrennen bijvoorbeeld... Overtuig de anderen ervan hoe leuk dat is, hoe mooi Limburg en dat je er vreselijk lekkere vlaaien hebt:) Reken maar als je een enthousiaste, positieve insteek kiest, dat je ze mee krijgt. Laatste voorbeeld:
Werkmatig ken ik grofweg twee soorten mensen in mijn projecten: de mensen die altijd problemen zien en de mensen die bij me komen met oplossingen. Naar wie denk je dat ik luister?
Juist, dat geldt dus ook voor (mede-) organisatoren van schoolreisjes.

Duidelijke oplossingen, snap wat je bedoelt, bedankt.

republikeintje,
Natuurlijk neem ik bezwaren wel serieus in mijn werk, anders loopt mijn project een veel te groot risico. Ik ga alleen het gedrag niet belonen van mensen die alleen maar problemen komen aandragen en van mij verwachten dat ik ze wel even voor hen oplos. Die probleemzoekers laat ik de laatste controle uitvoeren; als ik de problemen die zij dan aandragen al heb voorzien, ben ik tevreden.
Mijn voorbeeld zou alleen onnodig lang worden door deze extra uitleg:)
Je laatste opmerking "..vind ik het juister en constructiever, om mensen wel ruimte te bieden voor kritiek en daarnaast uit te nodigen met leuke alternatieven te komen." gaat over gedrag van anderen. Jij vindt dat anderen zich moeten gedragen naar jouw normen. Dat kun je wel vinden, maar er zijn maar weinig anderen die zich daaraan storen. Je hebt er dus weinig invloed op.
Waar heb je wel veel invloed op? Juist, op je eigen gedrag en gedachten. De truc is dus om ervoor te zorgen dat je gegeven de externe omstandigheden (scholen die dure reisjes organiseren) je gedrag en gedachten zo aanpast dat je er zo min mogelijk last van hebt en zo veel mogelijk profijt (mee organiseren).
En nee, dat moet je niet 'gewiekst' doen; ik beschrijf juist een enthousiaste, constructieve houding. Zie het als een uitdaging om voor ALLE leerlingen een leuke reis voor te bereiden, ga er niet alleen voor je eigen belang zitten.