Als we weten dat het slecht gaat met het milieu, waarom wachten op de nare gevolgen voordat we echt in aktie komen?

Hier komt het spreekwoord "Als het kalf verdronken is, dempt men de put" nou vandaan.

De menselijke natuur is nou eenmaal eerst zien dan geloven behalve als je gelovig bent)

Omdat aan de veroorzakers van het slechte millieu veel geld verdient wordt en omdat hier veel macht mee samenhangt.

We... Je spreek over "we", maar er is geen we... Er is "ik en hij" en geen "we"...

Kijk eens mee als het "ik" is die mag beslissen...

Als jij mocht beslissen of een boom gekapt mocht worden in het Braziliaanse regenwoud, dan zou je zeker nee zeggen, maar als jij met elke boom die jij toestaat gekapt te worden €0,10 op je bankrekening gestort zou krijgen, zou je dan nog steeds ertegen zijn? En als het bedrag nu eens €10 per boom zou zijn?

Waar ligt de grens?

Als het kalf verdronken is, dempt men de put...

Dat geldt ook voor de aarde, wellicht...

Weet je zeker dat over 20 jaar het niet weer kouder word? Ik zou zelf eerst wel eens willen zien dat het mis gaat, als dat zo is, hebben we pech, maar als dat nou niet zo is doen we dom voor niks. Oké, slecht voorbeeld, maar je snapt t wel :P

Omdat er aardig wat mensen *kuch* valentino *kuch* zijn die nog steeds niet willen erkennen dat er problemen zijn. Omdat ze niet genoeg kennis van zaken hebben.
En omdat het veel geld kost.

Als we WETEN dat het slecht gaat, komen we in aktie.
Niet als ons dat door éen of andere charlatan wordt opgedrongen.

Volgens mij ligt het antwoord op het psychologisch vlak.
Als veertig mensen verantwoordelijk zijn voor het schoonhouden van een ruimte dan ruimt niemand wat op tenzij er heel goede afspraken met sancties zijn.
Hetzelfde geldt het milieu: iedereen is verantwoordelijk dus bijna niemand voelt zich verantwoordelijk.

Geld en de zorgen zijn voor morgen. Wie dan nog leeft..
In je eentje doe je niet veel, maar er zijn al wel veel mensen die op kleine iets proberen te doen door meer bewust met materialen om te gaan.