Is twijfelen een vorm van intelligentie?

Wel van enige intelligentie, er wordt nagedacht over het wel of niet. Echter de intelligentie hoeft niet hoog te zijn, in het dierenrijk zie je het ook veelvuldig.

Ja,want iemand die ergens aan twijfelt,wil eerst een vraagstuk bestuderen,kritisch bekijken en álle mogelijkheden en/of oorzaken gerelateerd aan het betreffende onderwerp waaraan getwijfeld wordt,onderzoeken en dán pas met een verklaring komen.

Iemand die klakkeloos alles maar accepteert zónder er vragen bij te stellen,denkt niet na,redeneert dus niet volgens een logisch patroon (is dus niet objectief) en gaat alléén maar op de eerste indrukken af.

Dat kun je zo algemeen niet zeggen, dat ligt aan de oorzaak van het twijfelen. Als je meerdere mogelijkheden overweegt kan dat intelligent zijn (maar dan hoeft het nog niet per se twijfelen te zijn).
Als je twijfelt omdat je niet in staat bent knopen door te hakken en zeker als je over alles twijfelt, is het meer een sta-in-de-weg en is het intelligenter om te leren hoe je kunt beslissen.

Ligt eraan wanneer je twijfelt. Als je twijfelt omdat je veel opties voor ogen hebt, dan zou je kunnen zeggen dat het gerelateerd is aan intelligentie. En dan meer het bedenken van opties dan de opties die voor de hand liggend zijn.

Als je twijfelt aan je eigen kunnen, is het een gebrek aan zelfvertrouwen. Áls je twijfelt om een (van de opties te kiezen) kan je zeggen dat je niet besluitvaardig genoeg bent.

Twijfelen kan dus goed zijn, omdat je dan dingen tegen elkaar afweegt (en er dus over nadenkt), maar het kan je dus ook tegenwerken. Als je wel overwogen een besluit maakt - ook al is het misschien een verkeerde keuze - kan je dus zeggen dat het een vorm van intelligentie is.