Komen intrusies op elke leeftijd voor of alleen vanaf/tot een bepaalde leeftijd?

Dit soort intrusieve gedachten zijn heel normaal en komen bij bijna iedereen wel eens voor (uit onderzoek blijkt: 80 tot 90% van de mensen).

Uit onderzoek blijkt verder dat de aard van de intrusieve gedachten niet verschilt tussen mensen bij wie het zich ontwikkelt tot een stoornis, en bij mensen bij wie het zich niet ontwikkelt tot een stoornis. De laatste groep is (uiteraard) verreweg in de meerderheid. Met andere woorden, bijna iedereen heeft wel eens eenzelfde soort gedachte als 'wat als ik nu voor de trein zou springen', 'een boer zou laten tijdens deze plechtigheid' enz., en er is weinig kans dat dit zich tot een stoornis ontwikkelt.

Mensen bij wie dit zich tot een stoornis ontwikkelt (in de zin van er zoveel last van hebben dat het het eigen functioneren belemmert), hebben echter meer de neiging om angstig te reageren op deze intrusieve gedachten. Ze hebben het idee dat het nog wel eens waarheid zou kunnen worden ("als ik er aan ga denken, dan spring ik misschien wel, of zorgt dit ervoor dat iemand anders gaat springen, en nu moet ik om dit effect teniet te doen tenminste 3 x een stoeptegel aanraken", enz.). De meeste mensen reageren minder angstig en kunnen de intrusieve gedachte ook snel weer loslaten.

Uit e.e.a. volgt dat de intrusieve gedachten zelf voorkomen bij jong en oud. Bij kinderen is er echter meer kans dat deze zich op den duur ontwikkelen tot een stoornis, omdat zij meer kans hebben angstig te reageren op de intrusieve gedachte. Het is immers nieuw voor het kind, en het kind kan de neiging hebben echt te gaan geloven dat het van alles moet gaan doen (stoeptegel 3 x aanraken, handen 20 keer wassen, enz.) om het 'gevaar' af te wenden. Bij volwassenen en ouderen is deze kans een stuk kleiner, omdat men inmiddels aan deze gedachten af en toe gewend is en er minder angstig van wordt.