Waarom zijn tarwe eiwitten alleen onvoldoende voor de menselijke behoefte?

Goeie vraag! ... meteen ook een + van mij... :)

Dat komt door de aminozuur samenstelling van de eiwitten in tarwe.
Zoals je wellicht weet, eiwitten, ook in je eigen lichaam, bestaan uit losse aminozuren, waarvan de meeste kunnen worden gesynthetiseerd uit 'losse' componenten (dat wordt aangeduid als 'de novo' synthese)
Er zijn echter 9 aminozuren die je via voeding moet innemen, omdat je lichaam deze niet de novo kan produceren. Zie de eerste link voor de lijst van essentiële aminozuren, en een uitgebreid uitleg hierover.

Tarwe, net zoals alle planten (op enkele uitzonderingen na), is een hele goede bron van eiwitten, en bevat alle aminozuren, dus ook alle 9 essentiële aminozuren. Het probleem van tarwe is dat niet alle aminozuren in de juiste proportie erin zitten. Dus als je alléén tarwe gebruikt als bron van eiwit, dan krijg je op termijn toch een tekort aan enkele aminozuren, namelijk lysine en in mindere mate tryptofaan.
Met maïs is dat effect nog erger (maïs bevat haast geen lysine) Er zijn maar een paar soorten planten die alle aminozuren bevatten, en ook nog in de juiste verhouding (de bekendste zijn sojabonen en quinoa)
Dierlijke eiwitten zijn in het algemeen compleet (dat is logisch ook), met uitzondering van gelatine, die veel essentiële aminozuren mist.

Er is ooit een index bedacht om te meten in hoe ver een eiwit een 'compleet eiwit' is in nutritionele zin, dat is de PDCAAS-index, waar een score van 1 staat voor een voedsel die alle aminozuren bevat, en ook nog in de juiste proportie.
Kijk de tweede link voor een uitgebreid uitleg over het concept "compleet eiwit".

Een dieet gebaseerd op alléén tarwe zou overigens (op termijn) tot andere problemen leiden vanwege een tekort aan b.v. vitamines, maar dat gaat verder dan je vraag, die gericht was op de eiwitten.