Waarom krijgen topsporters (of in ieder geval intensieve sporters) zo snel erge blessures?

Omdat zij hun spieren veel meer overbelasten dan een gemiddelde sporter. Zij trainen dagelijks en uren achter elkaar.

Je stelt dat het 'door de enkel gaan' bij topsporters ernstigere gevolgen heeft dan bij jezelf.

Als ik naar je leeftijd kijk, begrijp ik wel waarom jij bij 'door je enkel gaan' niet meteen een enkelband scheurt: je bent jonger dan de gemiddelde topsporter.
Jouw (spier-/bind-) weefsel is (nog) elastischer dan dat van een dertig-jarige sporter, topsporter of niet.

Met andere woorden: ik denk dat jij als je dertig bent en je door je enkel gaat net zoveel kans maakt op een gescheurde enkelband als een topsporter.
Niet dat je daar blij mee moet zijn, maar goed ;-)

Topsport is niet gezond.
Topsporters gaan altijd over de gezonde grenzen heen en dat kan het lichaam niet eeuwig verdragen.

klopt wat ivana zegt.
Mensen zijn gevoeliger als dat wij zelf denken (vergeten).

Ik denk juist dat het andersom is, een topsporter zal bijna nooit kleine pijntjes hebben. De topsporter verzorgt zijn lichaam zo goed dat deze behoorlijk wat kan incasseren. Denk maar boksers, de meeste van ons zouden na één of twee klappen al nokkie gaan terwijl de boksers soms tien ronden volhouden.
Echter gaan veel sporters wel tot het uiterste en zoeken ze de grenzen van wat ze kunnen. Dus kan het voorkomen dat ze een zware blessure oplopen.

Als een topsporter door zijn enkel gaat en geblesseerd raakt dan hoor je daar over in het nieuws en onthoud je het. Als een amateur geblesseerd raakt tijdens het sporten hoor je daar niet zoveel over en komt het ook niet in de media. Ik heb als topsporter helaas duizenden uren bij fysiotherapeuten gezeten in een praktijk waar veel topsporters komen omdat ik nogal vaak geblesseerd ben geraakt. Hier komen ook gewoon particulieren (amateurs) die voetballen in een bier team of 1 keer per jaar op wintersport gaan. Mijn ervaring is dat juist de onervaren en de ongetrainde mensen eerder en vaker geblesseerd raken dan topsporters. Die topvoetballer voetbalt 30 uur in de week en gaat vaak door zijn enkel maar daar hoor je niet veel van. jij voetbalt 30 uur per kwartaal bijvoorbeeld en gaat een keer door je enkel en daar hoor je niks over. Ik hoop dat ik het goed heb kunnen uitleggen zo.

het bedrijven van sport belast het lichaam. dat past zich vervolgens in de herstelperiode aan, door de opbouw te versterken (meer spierweefsel enz). door de activiteit met regelmaat uit te voeren, voer je zo langzaam het incasseringsvermogen van het lichaam op. maar net als met alles, is er een grens. je kunt niet eeuwig verbetering aan blijven brengen (kijk maar naar Marijke Helwegen).
op een gegeven moment kom je op een punt, dat je lichaam niet verder verbeterd kan worden. op dat punt kun je als sporter het beste presteren, mits je de balans waarin het lichaam dan verkeert kunt vasthouden. daardoor, is je lichaam op dit punt ook bijzonder kwetsbaar, omdat bij wijze van spreken een scheet die verkeerd zit de balans al kan doorbreken en een blessure veroorzaken.