Waarom interpreteren mensen een vraag als zijnde persoonlijk en worden niet gewoon de vragen beantwoord?

Bij mij is het zo dat ik behalve dat ik de vraag lees ik soms een antwoord geef dat de vraagsteller misschien niet wil hebben.
In jou voorbeeld zou het kunnen zijn dat ik zou zeggen niet doen omdat ook al zou ik een dier kunnen adviseren ik er niet achter zou kunnen staan uit persoonlijke overweging dat ik het toch nooit de ideale situatie voor een dier zou vinden..
Als ik dan het belang van het dier voorop zet dan zeg ik dus niet doen hoor..
Het is geen direct antwoord op de vraag zoals de vragensteller verwacht.. maar het is wel degelijk een antwoord als je er iets dieper over nadenkt.

Dat zijn personen die niet kunnen relativeren, en dus een antwoord niet kunnen onderscheiden van een mening

omdat jou vraag meer een advies vraag is,je vraagt de mening aan iemand ..welk huisdier..zou je vragen wat voor huisdier..word het meer een vraag.

Omdat dat de mens eigen is. Mensen willen graag adviseren in plaats van vragen letterlijk beantwoorden. Ze willen dus hun kennis EN ervaring of kunde etaleren, niet alleen hun kennis.

Om aandacht.

Mensen zijn geen machines. Je hebt ratio en emotie. Een vraag kan rationeel beantwoord worden maar bij veel mensen speelt het gevoel altijd een belangrijke rol, ook in het beantwoorden van vragen.
Gelukkig maar. Ik heb er geen problemen mee, als ze ook maar een antwoord op de vraag geven, anders is het natuurlijk puur een reactie.

Omdat het geen feit is waarom gevraagd wordt want daar kun je niet omheen. Als je gewoon zou vragen; "Wie schilderde de Mona Lisa?" dan zou je allemaal dezelfde antwoorden krijgen, maar zo`n vraag als "welk huisdier" daarbij kan je verwachten dat er persoonlijke ervaringen naar voren komen. In feite weet je zelf wel dat je beter vissen of een vogeltje kunt nemen dan een hond of kat.
Er zijn echter rassen bij die goed alleen kunnen zijn en dan is het wel handig om er persoonlijke ervaringen bij te krijgen. Veel mensen kunnen ook dingen aangeven waar je niet bij stil stond of waarbij je weer wat meer te weten komt over sommige huisdieren. Mensen willen waarschuwen of adviseren omdat ze vaak zelf in de fout zijn gegaan of een beter idee over iets hebben. Ik neem zelf zonder onderbouwing niet snel iets aan en ik denk dat er vele mensen net zo zijn. Ik wil dan ook altijd weten waarom en waarom niet.

Vragen moeten altijd worden geïnterpreteerd voordat ze kunnen worden beantwoord. Waarom wie een vraag hoe interpreteert is moeilijk te beantwoorden. Daar zullen telkens weer andere mechanismen achter schuilgaan.

Je voorbeeld van het huisdier gaat mank, 'niet doen hoor' is geen antwoord op de vraag 'welk dier zal ik nemen'. Het is wel te interpreteren als het antwoord 'geen enkel dier is geschikt om als huisdier te hebben als je veel weg bent' op de eerste vraag.

Bij de toegevoegde voorbeeldvraag geeft de vraagsteller eigenlijk in de vraag al zelf het antwoord en is de vraag impliciet een vraag naar bijval in de verontwaardiging. Het antwoord 'nee, dat mag niet', is dan eigenlijk niet een goed antwoord.

De zinsnede "Waarom interpreteren mensen een vraag als zijnde persoonlijk..." kan ik niet goed relateren aan de rest van de vraag, met name het gebruik van het woord persoonlijk.

dat komt omdat mensen denken personen te zijn en derhalve niet anders kunnen dan alles op zichzelf te betrekken.

Sommige vragen liggen voor sommige mensen zo dicht bij herkenning van een eigen persoonlijke ervaring dat het antwoord snel persoonlijk wordt.
Sommige vragen liggen zo dichtbij een mening gerelateerd aan deze vraag dat een advies sneller gegeven wordt dan het antwoord.
Volgens mij heel menselijk... maar... ook best irritant.